Poesie vernacolari


Scritta da: Silvana Stremiz
in Poesie (Poesie vernacolari)

Albur

L'è incantevul
al silensi di toe oc
intant ch'el ciel
l'arviv al respir
dla matina.
L'aria
inturn'al coer
l'è invisibila
cm'en prufeum pena fiurì
ma l'as cnos
cm'en vul sparpagnà
ad nuoli celesti.

Lentament
a vedi rinverdir
i nostar gest
fat ad lusz incora neuva

cme cal dè

c'as siom arcurdà
ad vardaras
intant ch'el sul
fastand
al sa spusava.
Vota la poesia: Commenta
    Scritta da: Silvana Stremiz
    in Poesie (Poesie vernacolari)
    Dis ch'i hann ditt
    Dop des ann cal fa al murus
    anca al Gildo adess l'è spus;
    l'ha zà fatt la loina ad mel
    e ag sa dris da tucca al ciel

    Uramäi è passä un mes
    e bisogna pagä i spes
    al fotografo e al sartur,
    pranz, bigliëtt, confett e fiur.

    Pô gh'è al pret e gh'è i ciarghein,
    l'organista e anca al viulein,
    gh'è al tappeed, i drapp, i ciär
    e una mancia al campanär.

    A la sira in dl'osteria
    Gildo l'dis 'na litania:
    "Tutt i'hann fatt al sô buccon
    m'è saltä quäsi un miliôn!

    Asto pret ad la malura
    cal ma fatt rastä pr'un ura
    seimpr in snocc'insim'un banc
    l'ha vuri des mila franc! "

    Dis al Poldo: "al dè d'incö
    tütt i'enn bon da cattä sö...
    Me cunuss almä che un pret,
    qual da mëtt al fög in lett!

    Con dill mëss e benedission
    i fann sö di gran milion
    it fann crëd cl'è pr'al Signur
    lur intant i fann i siur

    Al noss pret al g'ha tant sood
    c'an so gnan ma 'llia fa a good
    al va in banca ogni lündè
    con la bursa, l'ho vist me"

    Dis al Berto: "Dis ch'i ann ditt
    ca tütt i'ann ig dann l'affit,
    parché al g'ha dù o tre pussion
    c'anca le 's tratta ad milion.

    L'ha fatt sö una grossa ciesa
    cla gnarà chi sa che spesa...
    Dis perô ca 'sti plan plan
    ag i'ha datt al Vatican!

    In canonica dop seina,
    al noss pret l'è là in cüseina
    cal fà sö di gran pacctein
    e al suspira pian pianein:

    "Tütt des franc! Gh'è quäsi gnint,
    i'enn tütt piöcc adess la gint;
    i g'hann miss anca un gettön,
    Veh! Che roba, anca un buttön!

    Filomena par piaser,
    rompa zù al salvadanär;
    fatt i coint. Ho vist c'am manca
    tarseint franc da purtä in banca"

    La matteina dal lündè,
    dop la mêssa e un gram caffé
    con la bursa sutt al brass
    al va in banca... 'sto siurass!

    "Ragiuneer, ho purtä al pacc,
    ad des franc chemô ag n'è un sacc!
    Cal sa fagga sö i barbiis,
    parché al g'ha da divertiis.

    Ho vüdä la mè cassëtta
    e anca incö sum in bullëtta;
    perô, insumma, bein o mäl,
    ho pagä anca 'sta cambiäl".
    Vota la poesia: Commenta
      Scritta da: Silvana Stremiz
      in Poesie (Poesie vernacolari)

      I tagliaticci

      I tagliaticci
      - Chi tti migne massære, Ggiacumì? –
      - I tagliaticci col salato sfritto –
      - E ccoma c'hì pinzète? oh chi scì...! –
      - I tagliaticci col salato sfritto –
      - Coma sarebb'a ddire? – Toh! nnì sì?!
      ma allora non capisci, statti fitto:
      tu te li fai far grossi... così...
      te li cuoci, scolati, ad un marmitto,
      ci abbocchi a sopra tutti li pezzetti,
      gli fai far pla-pplà, pla-pplà, pla-pplà,
      e lo accongi, capisci?! ; te ne metti
      un piatto cupo e mmangi e come va...
      ingrassa; sai, quel piatto, quello buono... -
      - Ed il formaggio nn'ge lo metti?
      – Nono –.
      Vota la poesia: Commenta
        Scritta da: Silvana Stremiz
        in Poesie (Poesie vernacolari)

        San Martin da Latisana

        San Martin da Latisana
        dài un bòa-la cjampàna,
        la cjampàna si rompé
        san Martin al si scundé,
        si scundé davòur la puàrta
        al cjàta 'na cjàra muàrta,
        ài taea iò las tetas
        al fàs un pàr trombétas,
        al scomensa a trombità
        a ven dongja las fantàtas a balà.
        Qaulà ì la mé maròsa?
        Marìa snaclaiòsa!
        La pea pal sufet,
        la tira di mulét,
        mulét al va intòr
        e Maria su pal fòr,
        al fòr al fàs un crìch
        e Maria a fàs un sbìt
        ... ta-la cjamésa.
        Vota la poesia: Commenta